Nadat ik dit bericht las werd ik boos, steeds bozer.
Wij cuisiniers staan in de keuken ons best te doen om zo vers en zo levend mogelijk voedsel te bereiden en dan laat een krant een Wageningse techneut doodleuk vertellen dat er niks mis is met fabrieksproducten.
Dat zijn al die dingen die wij als de pest mijden omdat we onze gasten werkelijk smakelijk gerechten willen voorschotelen. Dan word je toch boos!
(kop van een artikel in www.foodlog.nl van maandag 8 februari)
Dat twee “chefs” ook boos zijn zich nogal losjes uitdrukken kan ik best begrijpen. Dit soort onwetenschappelijke uitspraken (niks mis mee) zijn echt een belediging voor de ambachtelijke wereld.
Deze Wageningse onderwijzer heeft totaal niet door dat hele landen, bewegingen en culturen gaan voor vers, voor slow, voor duurzaam omdat ze weten, voelen en hebben onderzocht dat industrieel voedsel per definitie minder van kwaliteit en smaak is.
Daarbij komt het industriële product ook nog eens uit de grootschalige, zeer vervuilende, landbouw.
Niets mis aan?
Volgens mij, Van Boekel, is er heel veel mis met verwerkt eten uit de fabriek. Maar ja, jij verdient er – met onderzoek en les geven , je diepgevroren, dagelijkse fabrieksbrood mee. Hoe waar is zo’n oud gezegde: “wiens brood men eet, diens woord men spreekt”.
Natuurlijk heeft voedsel technologie ook veel goede kanten. Vertel er dan wel bij dat je werkt voor die club. Ben je daar niet duidelijk over dan ben je tamelijk ongeloofwaardig.
Er is nog zo’n oud spreekwoord:
“Je bent wat je eet”
Heel veel mensen beseffen dat. Kijk maar eens naar Frankrijk. Unesco heeft de Franse eetcultuur uitgeroepen tot werelderfgoed.
In die cultuur is geen plaats voor Van Boekelse fabrieksproducten. Italie heeft zijn “slowfood” en Carlo Petrini, die behoort tot de 50 meest vooraanstaande denkers, heeft met zijn beweging Slowfood in de hele wereld een enorm enthousiasme voor ambachtelijk, vers, en kwaliteitsvoedsel opgeroepen.
Kun je je dan voorstellen dat al die mensen zich genomen voelen door
een fabrieksvertegenwoordiger die zich een wetenschappelijk aura aanmeet.
“Je bent wat je eet”
Wat ben je als je fabrieksvoedsel eet? Geconserveerd, gebalsemd met E-nummers en additieven, gepasteuriseerd en gesteriliseerd?
Was jij dat?
Wageningen is nooit echt betrokken geweest bij gezond voedsel.
Ik herinner me nog als de dag van gisteren dat ik heel blij werd toen de eerste prof Humane Voeding werd benoemd in Wageningen.
Ik nam, voor een artikel, contact op met de man. Het werd een deceptie. Ik bleef helemaal verbaasd, verdwaasd en vol ongeloof achter: het kwam er op neer dat gezond voedsel helemaal niks met z’n job te maken had. Hoe kwam ik er bij. Daar kon hij niks over vertellen. ’t ging over de proceskant van voedsel. En verder had hij geen zin in me.
Misschien was jij dat wel Van Boekel?
Wageningen is een instituut dat de export van Nederlandse producten uit de land-en tuinbouw moet ondersteunen: een van Nederlands belangrijkste export artikelen.
Het draait puur om geld. Om de handelsbalans en zo’n prof. dr. dinges praat gewoon in zijn eigen straatje. Het lijkt verdacht veel op de tabakslobby waarvoor prof.dr.dingensen artikelen schreven om de wetenschappelijk onderbouwing van het gevaar voor de gezondheid van roken onderuit te halen.
Wageningse studenten erg teleurgesteld
Ik had nog een andere intrigerende “voedsel ervaring” met Wageningen. In Zeist volgde ik een opleiding antroposofische voedingsleer en diëtetiek.
Aan die opleiding namen nogal veel Wageningse afgestudeerden deel. Ze waren buitengewoon teleurgesteld over de voedselbenadering door de universiteit. Deze schonk volgens hen geen aandacht aan wat voedsel werkelijk met een mens doet.
Het is al weer een tijdje terug, maar er schijnt in Wageningen wat dit betreft niet veel veranderd te zijn.
Te danken aan
Toch mag ook wel gezegd worden dat de landbouw (in binnen en buitenland) veel te danken heeft aan het onderzoek van Wageningen waar het de technische kant van de voedselproductie betreft. Maar laten ze dan geen onzin over de kwaliteit vertellen.
En laat die Wageningse Profs ook eens gaan leren van die andere Profs die dagelijks vers verbouwen en verwerken, Dan zullen ze nooit meer zo’n onzin uitkramen.
De krant, die de fabrieksprof aan het woord liet, is ook niet schoon wat dit betreft: ze liet de verkeerde onderwijzer voor de nog verkeerdere boodschap aan het woord aan het woord. Als oud journalist weet ik maar al te goed dat je als krant ook verantwoordelijk bent voor de keuze van een onderwerp.
Vers versus fabriek
Het is weer de aloude discussie, vers versus fabrieks, die zo af en toe te kop op steekt. Maar eigenlijk is het simpel om te stelling van Van Boekel, zijn medestanders en tegenstanders te testen. Proef vers, (slow, bio etc) geproduceerd, a la minute gekookt voedsel naast bewerkt voedsel dat vervolgens wordt bereid. Voel dan wat het voedsel met je doet.
Nog simpeler: drink een glas slow juice en vervolgens een glas bewerkt sap. Kijk en voel wat het met je doet.
Wat de wetenschap niet kan
De “wetenschap” kan niet voelen, niet omgaan met emoties en emotioneel gedrag. Het is de grote makke , de “no go zone”. Wetenschap kan dit niet meten, niet wegen, niet tasten, niet zien. Het is z’n grote tekortkoming.
Wetenschap is niet in staat dat heerlijke dynamische gevoel vast te leggen
als je dagvers, levend voedsel eet of hoe heerlijk het is een aardbei vers van het land in je mond te stoppen.
Toch is er hoop
Toch is er hoop: Instituten als HeartMath (www.Heartmath.com) zijn wel wetenschappelijk bezig om het gevoel een plaats te geven.
Een tamelijk spectaculaire ontwikkeling waarbij nu al voorzichtig de conclusie kan worden getrokken dat het gevoel intelligenter is dan het verstand. Maar weten we uit ons zelf niet dat je beter naar je hart, naar je gevoel kunt luisteren.
Al meer dan 100 jaar geleden leefde Bircher Benner, een arts, die de muesli uitvond en die met levend vers voedsel tienduizenden mensen genas.
In zijn wereldberoemde kliniek in Zürich legde hij en daarna zijn opvolgers op een wetenschappelijke manier de (klinische) relatie tussen vers voedsel en gezondheid vast. ’t is ongelooflijk dat de “huidige wetenschap” hier niets mee doet en zelfs niet de moeite neemt om er van te leren.
Begrijp je dat ik boos word als je uitspraken als die van zo’n fabrieksprof leest, heel boos zelfs?
Ik ga voor vers, onbewerkt.
Daar word ik echt gelukkig van.
Dat is ervaring.
