Roken: Schuld en Liefde
‘t is me opgevallen dat een sigaret in veel films wordt gebruikt om onaangename situaties te benadrukken. Elke keer dat de film een fragment toont waarin “het personage” er niet meer uitkomt, z’n leven ziet mislukken of in situaties terecht komt waar hij geen greep op heeft, komt de sigaret er aan te pas. Die wordt dan met zenuwachtige gebaren nerveus opgestoken. De rook wordt diep geïnhaleerd en daarna met op elkaar geperste lippen ver de ruimte ingeblazen. Vaak spoelt de acteur daarna nog een glas wijn, sekt of whiskey door zijn keel. De sfeer is er een van troosteloosheid en onvrede.
Het zijn de scènes die je ook in het dagelijkse leven ziet. Zelden maken sigaretten rokende mensen een gelukkige indruk op me. Is de sigaret een symbool voor onvrede ? Ik denk het wel. Ik ben er inmiddels wel van overtuigd dat roken niet alleen in stand wordt gehouden door verslaving, maar meer door een gebrek aan klein of groter geluk en rust in het leven van alle dag. Wij mensen gedijen pas echt goed als we liefdevolle aandacht krijgen en het mooiste is als je jezelf die aandacht kunt geven. Dat kun je leren. Misschien heb je daar wat hulp bij nodig.
Marjolijn bewondert 900 jaar oude eik in Klütz.
Schuld en Liefde
Die liefdevolle aandacht krijgt de roker zeker niet van de media, noch van de medisch specialisten. Ze zouten de roker ongenadig in hoe slecht hij zich gedraagt en ze zadelen hem op met een flink schuldgevoel- en een heleboel stress. Daardoor wordt het gezondheidsrisico nog groter: stress is ook een killer.
Ik denk dat je rokers nauwelijks hoeft te overtuigen dat roken de gezondheid behoorlijk schaadt. Ik ben nooit iemand tegen gekomen die niet wilde stoppen. Dit wordt soms door een roker ontkent. Maar vraag je door dan blijkt die wens toch aanwezig. Ze is stevig verstopt achter allerlei argumenten waarmee de roker zijn verslaving goed praat.
Het is bizar dat rokende mensen steeds meer als gezondheids criminelen worden gezien, terwijl vrijwel niemand zich afvraagt wat de achtergronden zijn. “Als ik een sigaret opsteek heb ik eindelijk een paar minuten rust”, vertelde een roker me en hij bedoelde daarmee dat hij even weg was uit de niet zo vrolijk makende hectiek van zijn leven. De roker wordt bedolven onder vrachten nare plaatjes en verhalen die de gevolgen van roken heftig duidelijk maken. De sigaret wordt als oorzaak gezien, maar als je dieper gaat graven komen er andere oorzaken aan het licht: zou dit het gebrek aan klein en groter dagelijks geluk kunnen zijn?
Klein geluk
Op je gemak de krant lezen
Bij gebrek aan een harmonisch leven, aan rust en geborgenheid neemt de sigaret al snel de rol over van dat “kleine” dagelijkse geluk. Het geeft, en dat kan niemand ontkennen, ook even instant ontspanning. Kijk je naar de gevolgen, dan wordt dat korte geluk wel heel erg duur en met veel droefheid betaald.
Roken ervaren mensen als een kortstondige pauze van min of meer klein geluk is een grauwe wereld. Maar roken lost niets op. Het vermeerdert alleen maar problemen op allerlei gebied. Ik noem er een paar: je geld stroomt naar aandeelouders in de tabaksindustrie en naar medici en pillendraaiers die zich duur laten betalen en daardoor je zorgkosten torenhoog laten stijgen. Je gezondheid gaat achteruit, je gaat je als een paria voelen, je krijgt gebrek aan lucht en als je terugkijkt zie je dat je uithoudingsvermogen alsmaar terug loopt. En het allerergste: je voelt je een mislukkeling omdat je niet nee kunt zeggen.
Kies voor een andere manier van leven
Een andere manier van leven is de beste en meest duurzame oplossing. Met een beetje steun in de rug is dat best klaar te spelen. Stoppen met roken is dan echt niet zo moeilijk als het vaak wordt voorgesteld. En overheid en medici – die beiden belangstelling hebben voor je geld – moeten vooral stoppen met het wijzen van een beschuldigende vinger naar de rokers. Het is een onacceptabele vorm van pesten en kleineren. Ophouden daarmee. Echte hulp herken je omdat die gelukkig maakt.
Als ik wat te zeggen had: alleen gelukkige foto’s op de pakjes
Marjolijn neemt een geur-douche tussen de bloemen van de meidoorn: Intens geluksgevoel.
Als ik wat te zeggen had, dan zou ik op sigarettenpakjes foto’s van gelukkige mensen zetten en mooie toekomst beelden waar je naar kunt verlangen
De afschrikwekkende plaatjes werken alleen maar verdringing in de hand en een laag dieper is een focus op een ziek leven dan het onvermijdelijke het gevolg is. Plezierige plaatjes roepen, ook tot diep in het onderbewuste , de wens naar een harmonisch leven op. Daarin is geen plaats voor ongezonde gewoonten.
Hubert Haenen
Heel goed omschreven Hubert Haenen! Toch weer een eye-opener voor mij.
Je wordt bekeken als zijnde een slecht mens als je rookt. En ik weet dat het slecht is, voornamelijk voor mijzelf,, maar ik ben geen slecht mens. Ik word er weerbarstig en recalcitrant van als mensen mij op mijn roken aanspreken. Reden om er eentje extra op te steken.
In mijn jeugd vond ik de dames op het witte doek (nou ja, op onze zwart wit t.v) zoals o.a Lauren Bacall en Marlene Dietrich onweerstaanbaar stoer als zij rookten. Ook een beetje tegendraads, dat beviel mij wel. Gaandeweg hang je er aan vast. Tijdens zwangerschappen en borstvoeding heb ik nooit gerookt. Dat zou ik niet kunnen.
Verslaving blijft een raar iets.