Ik kocht tien eieren en Ons Dagelijks Gif.
Voordat ik tien eieren op de markt kocht las ik eerst een heel geruststellend artikel op Foodlog. Het ging over gif in ons eten. Het ging over ons “Dagelijks Gif”. Deense wetenschappers beweren dat het allemaal reuze meevalt. Alle gif dat we per dag binnen krijgen is “slechts” 16 procent van de dagelijks toegestane waarde. Dat gif zit op fruit, groenten en andere levensmiddelen. Kinderen krijgen meer binnen: 44 procent. Dat komt dan toch al akelig dicht bij de grenswaarden.
Bloedluis kippen
In de zelfde uitgave van Foodlog stond ook een verhaal over ons “dagelijkse gif” dat kwaliteit en kwantiteit van sperma ernstig zou aantasten. Als je dit soort verhalen gelijk naast elkaar leest, krijg je toch de indruk dat de wetenschap je flink bedondert? Ik moest gelijk denken aan die arme bloedluis kippen en aan dat schandaal van vorige zomer.
Tien eieren op de markt kosten nu meer dankzij het gifschandaal
Vijf maanden geleden werden er massaal eieren uit het schap gehaald. Er zat een flink giftig stofje in. De ei-eter heeft dit alle grenswaarden overschrijdende schandaal al lang vergeten. De eier-schappen zijn opnieuw gevuld met allerlei soorten eieren in doosjes. Op die doosjes staan teksten en foto’s die je doen geloven dat de kippen die deze eieren legden in een soort paradijs voor kippen zouden wonen. Maar ik geloof ‘t nog steeds niet. Sterker nog; ik heb het helemaal gehad met al die keurmerken. Ze bedonderen je waar je bij staat. In plaats van kippen alle vrijheid te geven, zoals de Franse kippetjes die Label Rouge eieren leggen, zit de gemiddelde Nederlandse kip zijn leven lang in hechtenis. Daar moet je wel bloedluizen van krijgen.
Pikorde
Mensen, noch kippen, noch koeien, noch varkens horen op elkaar gepakt te leven. Dat geeft moord en doodslag. Dat levert infecties, depressies, irritaties, bedrog en agressie op. De sterkere verdringen de zwakkeren. En iedereen pikt er op los om z’n plek te verdedigen.
Als je zo moet leven is er weinig kwaliteit te verwachten.
Zo’n gesprek vergeet je niet.
Aan een tafeltje naast me in een Noord-Limburgs restaurant luisterde ik ooit met gespitste oren een gesprek af tussen een handelaar in veevoer en een grote kippenboer. De handelaar kon door zijn voer een middeltje mengen waardoor de eidooiers prachtig geel werden en en passant wisselden ze van gedachten hoe ze water in kippenvlees konden spuiten om het gewicht te verhogen.
Hele slappe hap
M’n vriend Jean Paul Langevin uit Parijs kwam bij ons koken. Hij had 6 eieren nodig om een gerecht te bereiden. Jean Paul raakte bijna in paniek toen het niet met die zes eieren lukte. De ene eidooier na de andere mikte hij er in. Hij had uiteindelijk 18 eidooiers nodig. Pas een paar weken later toen ik weer in Parijs was begreep ik het. Jean Paul gebruikte in zijn restaurant eieren van Normandische kippen. In zijn keuken ontdekte ik de enorme bindkracht van de eitjes die hij mee bracht van thuis. Elke week bracht hij de sluitingsdagen thuis in Normandië door. Als hij terug naar Parijs reed laadde hij zijn auto vol met alle lekkers uit dat smakelijke land. De Nederlandse eieren vielen door de mand als “hele slappe hap”. Dat maakt het verschil uit tussen de industriële ei-leggerij en de ‘vrolijke” eieren van scharrelende vrije kippen. Vrolijk en vrij zoals die Label Rouge eieren uit het Franse Loué waarmee ik daarna in ons voormalige restaurant de mayonaise maakte.
Ik kocht weer tien eieren op de markt.
Ik kocht vandaag tien eieren op de markt. Ik kocht ze bij de boer wiens kippetjes allemaal vrij en blij rond zijn boerderij scharrelen. Hun hokken zien er schoon en gezellig uit met vers stro op de grond. Voerbakken en water zijn schoon. Aan een tafeltje in de boerderijwinkel at de boerin een omeletje. De eieren had ze net uit het stro geraapt. In de boodschappentas zat ook Ons Dagelijks Gif, keurig als residu verdeeld over de groenten en het fruit dat we samen met de eieren op de markt kochten.
Mijn eitjes waren wel duurder dan vijf maanden geleden. “Dankzij het Holländische gifschandaal”, zei de boer en hij keek blij.
Ik betaal graag voor kwaliteit.
