Hubert Haenen

Waarom is het dal van de Ourthe puur vakantie ?

IGP8081_l

Rotsen, kastelen, schorten met bloed,
een wereldse koffie en dream cars

 

“Un café, svp”. De koffie van de Parvis d’ Abattoir is fameus: intens geurig, vol en stevig. De dikke créma op de koffie, met z’n miniscuul kleine luchtbelletjes, glanst in tien tinten bruin.

Voor dit soort culinaire koffie rijden Marjolijn en ik graag naar de Parvis op het slonzige industrieterrein even voor Luik. De naam Parvis d’ Abattoir betekent: “Tegenover het Slachthuis”.We treffen in de Parvis mannen met schorten vol bloed. Aan de overkant zie je stukken huid, beenderen en ondefinieerbare hompen beest, via een lopende band in afval containers verdwijnen.

 

Joviale Waalse sfeer

 

Tijdens de lunch zit de Parvis vol met interessant, zelfbewust, ruig volk: de Hell’s Angels van de vrije handel. De gril-keuken is simpel en eerlijk, maar vooral de uitbundig joviale Waalse sfeer is een omweg waard. Wij eten er wel eens garnaal kroketjes met krokant gefrituurde peterselie en pikante lamsworstjes van de houtskoolgril.

Maar nu even niet.

We gaan op avontuur in de Ardennen en om op stoom te komen beginnen we met een top koffie op deze expressieve plek. Vast staat ook dat we de dag eindigen met een goed diner bij een gesoigneerd restaurant. De culinaire uitspattingen moeten we voor ons gevoel eerst verdienen. We gaan dus eerst flink aan de bak: stevig wandelen, flinke hellingen en dat betekent zweten en afzien. Natuurlijk wel op het niveau van de zeventigers die we zijn.

 

Wat een smerige stad

 

Op weg naar de Ardennen moet je eerst door Luik. “Wat een smerige stad”, roept iedere Hollander die hier voor het eerst komt. In werkelijkheid is het een waanzinnig boeiende stad. In en rond Luik wonen meer dan 100.000 Italianen, tienduizenden Congolezen, Spanjaarden en Portugezen. Luik is vuil en schoon, armoedig en rijk, kunstzinnig en banaal. De afwisseling in architectuur, van vroeg middeleeuws tot super modern, maakt Luik tot een van de boeiendste steden van Europa. En alles staat er door elkaar. Die mix, samen met de mediterrane en Afrikaanse bevolking, maakt van Luik op het eerste gezicht een zooitje ongeregeld en dat valt rauw op je dak als je net uit het saaie boven-moerdijkse Holland komt.

 

De Ourthe: een brede modderstroom

_IGP8046

Na veel typisch Luikse kronkels en met een beetje Tom Tom geluk, vind je de autoweg richting Luxemburg. Die begint met een lange steile groene klim, over de flanken van het dal van de Ourthe. Na een paar kilomter duik ik de diepte in, richting Tilff en dan naar Esneux. Daar stappen we uit en kijken naar de brede massa modder water die tussen kades, oude huizen, steile hellingen en hoge rotsen door loopt.’t lijkt een ouderwetse”ansichtkaart”, kompleet met suikerkasteel.

_IGP8032
Het heftige weer, code rood, dat ook PinkPop bedreigde, veroorzaakte hier veel schade.
Op die tweede Pinksterdag stroomde het water en de modder dwars door restaurants en winkels van het middeleeuwse stadje Durbuy.

En natuurlijk maakte ik een flinke smak

We beklommen de ontelbare, steile trappen naar de bovenstad van het plaatsje en z’n kasteel. We volgden een niet ongevaarlijk pad over de steile rotsen, langs het kasteel en hoog boven het riviertje. Het was nat en flink modderig door de regen. Afgerukte takken over het pad en natuurlijk maakte ik weer eens een flinke smak, schoof een paar meter naar beneden en bleef haken achter een boomstronk.Marjolijn gilde en het kasteel, achter z’n dubbele hekwerk, grijnsde sarcastisch.
Jaren geleden kon je nog door het park lopen tot een Nederlandse zakenman het kasteel kocht, restaureerde en het weer feodaal afsloot van de wereld.

_IGP8134

En dan te bedenken dat we nog geen vijftig kilomter hadden gereden om in zo’n totaal andere wereld terecht te komen. Je krijgt hier spontaan het “ver weg in het buitenland gevoel” door al de diepe dalen, de steile rotsen, bergriviertjes, machtige burchten en mensen die alleen maar Frans spreken. Vanaf de grens in Eijsden kun je niet meer met het Nederlands terecht. Ze verstaan je niet of ze willen je niet verstaan.

Die dinsdag was het stil op de weg. We konden rustig stoppen en rond kijken. De wegen die ons de mooiste plekjes beloofden, namen we. In Sy,diepin het dal (Tom Tom kent het wel) zagen we zelfs geen mens. Toch is er veel te beleven, want de Ourthe heeft zich hier dwars door het rotsgebergte een weg geboord. Op het kilometers lange pad langs het riviertje, ontmoetten we alleen een verliefd stel. Zeventigers schatte ik. Elke bocht verrast en soms staan we even te kwijlen voor luxe villa’s op de mooiste plekken langs het water/ In het weekend moet je hier niet komen, maar door de week heb je de Ardennen bijna voor je alleen.

Le Saint Amour

_IGP8109_l

Door naar Durbuy. Over hoogvlaktes en door dalen, via de romantische dorpjes Verlaine en Tohogne, langs imposante oude natuurstenen boerderijen en Romaanse kerkjes. Durbuy blijkt enorm getroffen door de code rood buien. Wandelpaden verspert door kleine aardverschuivingen, het centrum onder de modder.Aan de ene kant van het plein ruimen winkeliers en restaurateurs met man en macht binnen en buiten de troep op. Het stinkt hier. De andere kant is net gespaard. _IGP8104Bij het elegante restaurant “Le Saint Amour” kunnen we de mooiste tafel uit zoeken. Het is er stil. We zitten aan het raam, kiezen een menu uit en als ik opkijk zie ik langzaam en elegant een witte Bugatti 1924 met Belgisch kenteken, door de modder voorbij rijden. De chauffeur maakt een rondje, showt zijn auto langs de spaarzaam bezette terrassen en parkeert naast een grijze VW. Ik pak mijn fototoestel, sprint naar buiten en grijp mijn kans om dit fenomeen uit de autogeschiedenis vast te leggen.

IGP8113_l

Ik zit net aan tafel en hoor opwinding op het terras. Met gierende motor komt een knal rode, open Ferrari aangestoven en parkeert abrupt naast de Bugatti.

_IGP8127
_IGP8116

_IGP8128

Er komen mensen aangerend. De chauffeur, fel rood gekleed en volgens het kenteken uit Monaco, krijgt een welkom als een filmheld. Hij verdwijnt met zijn gevolg in een snack-resto. En die Ferrari ? Mooi. Zo mooi als die Bugatti ? Nee. Het janken van de motor is net zo ordinair als een gillende keukenmeid en de Monagask heeft zelfs niet door, dat hij parkeerde naast een échte beroemdheid.

Hubert

Route, tips en adressen

Le Parvis d’Abattoir, Rue de Droixhe, 34. Luik.
Open vanaf acht uur ’s morgens. Alleen lunch. gesloten op zaterdag
en zondag. Het restaurant ligt op een groot, grijs en slordig industrieterrein.

Route: Maastricht, Luik. Even voor Luik afslag naar de Parvis.
Door Luik richting autoweg Luxemburg. Afslag Tilff met zijn
mooie wandelweg langs de Ourthe. Door naar Esneux.
Neem trappenpad richting kasteel. Volg in het bovenstadje
de wandelweg naar het station van Esneux, rechts langs
de tuinmuren van het kasteel. Esneux heeft een brede boulevard
langs de Ourthe.

Weg volgen richting Hamoir. In Hamoir links en na een paar
kilometer rechts de weg naar Sy. Terug naar Hamoir en verder richting Durbuy.
Mooi, oud klein en gaaf stadje. Le Saint Amour vind je op
het centrale plein. Elegant restaurant met menu’s vanaf 26,50 tot 62.50.
De goedkopere menu’s zijn eenvoudig maar bieden goede kwaliteit.
Vanaf Maastricht tot Durbuy is de afstand rond de negentig kilometer.

huberthaenen

Posts: 65
Joined: Wed Apr 23, 2014 3:42 pm